Yeni Araştırma, Yıllardır Kabul Gören Teorileri Sarsıyor
Oxford Üniversitesi'nde yürütülen kapsamlı bir araştırma, Dünya'daki suyun kökenine ilişkin köklü teorileri sarsacak sonuçlar ortaya koydu. Bilim insanları, suyun kaynağının dış uzaydan gelen asteroid çarpmaları değil, doğrudan Dünya’nın kendi iç yapısındaki hidrojen rezervleri olduğunu gösterdi.
Yer Bilimleri Bölümü'nden araştırmacılar, bu bulguların gezegenimizin oluşumuna ve evrimine dair anlayışımızı temelden değiştirdiğini belirtiyor.
Suyun İzinde: Enstatit Kondrit Meteoritleri
Araştırmanın temelini, Dünya’nın oluşum sürecinde rol oynamış olduğu düşünülen nadir meteorit türü enstatit kondritler oluşturuyor. Antarktika’da bulunan LAR 12252 numaralı örnek üzerinde gerçekleştirilen detaylı analizlerde, tahmin edilenden çok daha yüksek oranda hidrojen varlığı tespit edildi.
Çalışmada, İngiltere'deki Diamond Light Source senkrotron laboratuvarında uygulanan X-Işını Absorpsiyon Yakın Kenar Yapısı (XANES) spektroskopisi yöntemi kullanıldı. Analizler, meteoritin özellikle ince taneli bölgelerinde hidrojen yoğunluğunun normal seviyelere göre beş kat daha fazla olduğunu gösterdi. Bu durum, hidrojenin dış kaynaklı değil, meteoritin kendi yapısından geldiğini kanıtladı.
"Dünya'nın Suyu İçten Gelen Bir Miras"
Araştırmayı yöneten doktora öğrencisi Tom Barrett, elde ettikleri verilerin suyun kökenine dair net bir tablo sunduğunu ifade etti:
"Hidrojenin Dünya'ya sonradan taşınması neredeyse imkânsız. Bulgularımız, suyun Dünya’nın oluşum sürecinde zaten var olduğunu ortaya koyuyor."
Oxford Üniversitesi'nden Doç. Dr. James Bryson da bu keşfin, yalnızca suyun kökeni açısından değil, Dünya'nın kimyasal evrimi açısından da kritik önem taşıdığına dikkat çekti:
"Artık Dünya’yı oluşturan kayaların sanılandan çok daha fazla hidrojen barındırdığını biliyoruz. Bu, suyun Dünya’nın doğasında yer aldığını güçlü bir şekilde destekliyor."
Araştırmanın Bilimsel Yayını: Icarus Dergisi
Bu dikkat çekici çalışma, 16 Nisan 2025 tarihinde prestijli bilimsel dergi Icarus’ta yayımlandı. Bulgular, Dünya’nın suya sahip olma sürecinin sanılandan çok daha yerel ve içsel bir temele dayandığını göstererek, bilim dünyasında yeni tartışmaların kapısını araladı.
